Anne Yüreği - Nafiz Yılmaz

ANNE YÜREĞİ

Dokuz ay karında
Kim gezdirdi
Ak sütünü esirgemeden
Helaliyle kim verdi
Ben uyurdum derin derin
O sıcaklığımı hissederdi

Anne yüreği taş değil
Annem bana muhtaç değil

Dün gece yine
Gördüm rüyamda
Titredim uyandım
Terledim bir anda
Gözlerim dolu dolu oldu
Þişti ağlamaktan

Anne yüreği taş değil
Annem bana muhtaç değil

Ben yalnızlığımı düşündüm
Onu aradım hep yanımda
Hayali geldi gözlerime
Aradım bulamadım yok idi
Göçüp gitmişti fani alemden

Anne yüreği taş değil
Annem bana muhtaç değil

Bir parçam canım kanım
Topraklarla kuçaklaştı
Ben varlığını arar durur iken
Annem benden uzaklaştı
Okuyorum kabrinde
Vardığımda her zaman Fatiha
Akıyor her damla göz yaşlarım
Karışıyor kara toprağa

Anne yüreği taç değil
Annem bana muhtaç değil

Nafiz YILMAZ