18 MART ÇANAKKALE ZAFERİ

Buraya bir not açmak istiyorum yukarıdaki verdiğim haritada ve bazı kaynaklarda Türklerin kaybı 250 bin olarak geçer ancak Genelkurmay Harp Tarihi Başkanlığı 'nın I.Dünya Harbinde Türk Harbi, V.Cilt, 3.Kitap eserinde

Türklerin kayıpları

Þehit sayısı : 57.000
Yaralı sayısı : 97.000
Kayıp sayısı : 11.000
Hastalıktan ölenler :14.000
_________
TOPLAM :179.000

olarak geçer.

DelKu hocam, bir kaç yerde farklı farklı rakamlar verilmiş olmakla beraber; Türk Tarih Kurumu yayınlarından günümüz Türkçesiyle yayınlanan: Çanakkale Muherebatı - Cihan Harbinde Osmanlı Harekat-ı Tarihçesi isimli eser; direkt olarak Osmanlı Genel Kurmayının savaşa ilişkin tespit ve görüşlerini belirtmesi açısından önem arz ediyor. Bu eser ilk olarak  1921 yılında Askeri Matbaa tarafından basılmıştır. Bende de mevcuttur. TÜYAP Kitap Fuarında almıştım. Kitaba ek olarak büyük boy harita ve krokiler veriliyor. Kitabın ön sözünü açıp okuduğumuzda diyor ki;

'' Osmanlı Genel Kurmayı' nın bu yayını aynı zamanda birinci el kaynak durumundadır ve Çanakkale Cephesi ile ilgili zaman zaman yapılan tartışmalara son noktayı koymaktadır.''

Þimdi kitabın ilgili sayfasından aynen yazıyorum;

'' İlk çıkartma hareketinden itibaren tedrici bir suretle takviye edilen bu cephenin Ekim başında ki kuvveti 21 piyade Tümenine yani 310.000 kişiyi aşan bir miktara ulaşmıştı. Osmanlı ordusunun bu cephede ki toplam kaybı henüz tamamiyle tespit edilememiştir. Mamafih kaynaklar ve mevcut vesikalardan gerçeğe yakın olarak çıkarılan rakamlar şudur:

Þehit : 55.127, Yaralı: 100.177, Kayıp: 10.067, Muhtelif Hastalıktan Vefat: 21.498 -ve TOPLAM: 186.869

harp esnasında cepheden geriye sevk olunan hasta ve hava değişimliler 64.640 civarında ki miktarı da ilave edersek elde edilecek 251.309 toplam ile '' Çanakkale'' cephesinde verdiğimiz kayıpların tamamını hakikate yakın bir derecede göstermiş olacağız.

İtilaf devletlerinin bu cephede ki kayıplarına gelince; ölü, yaralı, esir ve kayıp olarak İngilizlerin 216.000 ve Fransızların 115.000 ki toplam 331.000 kişidir.''


-diyor. Bu kaynak gerçekten de mühim bir kaynak. Savaşın genel seyri ve değerlendirmelerini de içeriyor. Ayrıca kitabın geniş kitlelere ulaşabilmesi açısından İngilizcesi de kitabın arkasına eklenmiş. Kitap Türkçe ve İngilizce olarak iki bölümden oluşuyor.


Kitabı eklemeyi unutmuşuz: http://kutuphane.ttk.gov.tr/details?id=527737&materialType=NE&query=%C3%A7anakkale+harbinde+osmanl%C4%B1+

18 Mart Çanakkale zaferimiz sebebiyle bütün şehit ve gazilerimizi dua ve hâyır ile yadediyorum.

Biz insanlar birlikte yaşamayı tercih eden bir türüz. Normal yaşantımızda çoğu ciddiye alınmayacak sıkıntılar nedeniyle birbirimizle sürtüşür dururuz. Ancak toplumsal bir tehditle karşılaştığımızda bütün bu sürtüşmeler, ayrılıklar, farklılıklar ortadan kalkar. Varlığımızı tehdit eden tehdide karşı hepimiz birlikte mücadele ederiz. Savaşlar da böyledir. Özellikle savunma savaşları...

18 Mart Çanakkale Zaferi, insanoğlunun bu özelliğinin ulaşabileceği en uç örneklerden biri. Destansı bir gerçek. Bir imparatorluğun varlığını devam ettirebilme çabasının, o imparatorluğu oluşturan milletin ne  kadar kenetlenebileceğinin güzel bir örneği...

Bütün şehit ve gazilerimizi saygı, sevgi ve rahmetle anıyoruz...

Bu karışıklığın sebebi şu ki Askeri terminolojide ZAİYAT : Þehit olan, yaralanan, esir düşen, kaybolan veya hastalıktan dolayı geçici veya sürekli olarak cepheden çekilen askerlerdir.

Bize yıllarca okullarda bu rakam 253 000 nin tamamı şehit olarak anlatılmış bu da bu karışıklığa tuz biber olmuştur.

Tıpkı Sarıkamış da 90000 askerin tek kurşun atmadan donması meselesi gibi oysaki o muharebede Rusların 30000 civarında ölüsü var sadece bu adamlar kendi kendine ölmediğine göre sonuç ortada

kısacaı tarihi ilmi metodlara göre değil şark usulü hamaset ile yapınca böyle oluyor


Korkak Abdul'den Jolly Türk'e Gelibolu 1915

Korkak Abdul'den Jolly Türk'e

Yazar:  Erol Mütercimler 

Yayınevi : Alfa Yayıncılık

bence okunması gereken konu ile alakalı bir kitap harcanan cephane miktarından askerin tayınına kadar belgeler ile destekli dolu hamasetten uzak gerçek bir temel bilgi kaynağıdır

Atatürk'  ün Çanakkale Savaşında ki emir subayı olan Sami Yanardağ' ın anlattıkları...

Askerdeyken geç gelen yemekler üzerine bizim lakayt yemekhanecinin dilinden düşmeyen yemek listesi de yalan çıktı.

Bu liste hakkında her zaman demişimdir. Başkente bu kadar yakın ve çevresi bu kadar tarım ve hayvancılığa uygun bir yerde neden asker gıda sıkıntısı çeksin.

İşin ilginç yanı Türk askerinin savaşlarda nasıl beslendiğini arastirdigimda şunu gördüm. Devlet askerin yiyeceği konusunda oldukça hassas askeri cephe de aç bırakmamak yemek ihtiyacını karşılamak oldukça elzem önemli bir konu. Yokluklar içinde yaptığımız kurtuluş savaşında tekalifi milliye emirleri yayınlanmış. Bu saye de askerin gıda ihtiyacını çözümlenmiş. Hatta Türk askeri cephede kavun bile yer hale gelmiş. Ayrıca askerin beslenme ihtiyacı o kadar önemli ki Osmanlı zamanından bu yana fetihler ve düşmana açılan savaşlar hasat mevsimine paralel bir şekilde yapılmış. Bu geleneğe uygun en son yapılan savaşta büyük taarruzdur.

Günümüzde ise bu durum çok farklı değil. Ordu komutanliklari askerin günlük ihtiyacına göre yemek listeleri hazırlıyor. Ve bağlı bulunan birlikler bu yemek listesine uymak zorunda.
Çatışmanın olduğu güneydoğu ve doğu Anadolu daki birliklerin personelinin gıda ihtiyacı daha yüksek olduğu için kalori miktarı daha yüksek bir yemek listesi çıkıyor.

Askerdeyken geç gelen yemekler üzerine bizim lakayt yemekhanecinin dilinden düşmeyen yemek listesi de yalan çıktı.

Son yıllarda geçmişteki savaşlarımıza ait figürlerin birbirine karıştırıldığını; bir çoğunun da sırf yüreklere dokunmak için spekülasyona uğradığını görüyorum. Mesela yemek olarak bir çok yerde verilen "buğday çorbası ve hoşaflı yemek listesi" bunun savaşın geneline etki eden bir yemek olduğunu sanmıyorum. Zaten Çanakkale savaşı değil Kurtuluş savaşı daha çok yokluk içerir. Anzac askerleri ile karşılıklı bisküvi ve yiyecek değiş tokuşu yapan askerler vardır. Çanakkale savaşı açlıktan ziyade mortalitesi yüksek bir savaştır bizim için.

Geçen gün yine bir fotoğraf gördüm. Çanakkale cephesine top mermisi taşıyan Anadolu kadını diye... Bu da Kurtuluş savaşına ait bir külttür ama Trakya üzerinden az da olsa  bu işi yapan kadınlar olmuş olabilir.

Askerdeyken geç gelen yemekler üzerine bizim lakayt yemekhanecinin dilinden düşmeyen yemek listesi de yalan çıktı.

Son yıllarda geçmişteki savaşlarımıza ait figürlerin birbirine karıştırıldığını; bir çoğunun da sırf yüreklere dokunmak için spekülasyona uğradığını görüyorum. Mesela yemek olarak bir çok yerde verilen "buğday çorbası ve hoşaflı yemek listesi" bunun savaşın geneline etki eden bir yemek olduğunu sanmıyorum. Zaten Çanakkale savaşı değil Kurtuluş savaşı daha çok yokluk içerir. Anzac askerleri ile karşılıklı bisküvi ve yiyecek değiş tokuşu yapan askerler vardır. Çanakkale savaşı açlıktan ziyade mortalitesi yüksek bir savaştır bizim için.

Geçen gün yine bir fotoğraf gördüm. Çanakkale cephesine top mermisi taşıyan Anadolu kadını diye... Bu da Kurtuluş savaşına ait bir külttür ama Trakya üzerinden az da olsa  bu işi yapan kadınlar olmuş olabilir.

Sanrınız gayet doğru geçen osmanlı askeri tarihi dersinde görüştük bu konuyu hocamız bu konuların Türkiye'de bir numarası diyebileceğimiz birisi, dediğine göre Çanakkalede askerlerimizin uyguladığı yemek diyetleri gayet iyi ve yeterliydi. O hoşaf meselesi belki bir gün veya cepheden lojistiği kesilmiş bir iki birlikte uygulanmış olabilir diyor.

Zaten mantık olarak uzun süre et yemeyen birinin o cephede bırak savaşmayı kolunu bile kaldırması imkansız.

18 Mart Çanakkale Zaferi'nin yıldönümünde, bu zafer için tüm varlıklarını ortaya koyarak Türk Milletinin uyanışını sağlayan tüm şehit ve gazilerimizi rahmet ve minnetle anıyoruz.