HÜRJET Jet Eğitim Uçağı Projesi

Nuri Demirağ a yapılanlar bugün mesela Koç a yapılmıyor mu aynı şey. Koç dan artık Cobra bile alınmıyor tank yaptırılmadı gemi yaptırılmadı. Siyasi duruşunu hissettirdi çünkü hemen cezası kesildi biliyoruz bunu hepimiz. Belliki Nuri Demirağ ında siyasi görüşü aykırıydı. Üstelik o yıllar diken üstünde devrim yıllarıydı. Devrimin kendi öncelikleri var uçak muçak sonraki meselelerdir. Þimdi ama başka bir daha öz güvenli bir dönemdeyiz buna rağmen benzer şeyleri tersinden yaşıyoruz asıl bugün yapılanlar daha affedilmezdir. 1940 ların Türkiye sinin hassasiyetlerini kendimizi zorlarsak anlarız ama 21 yy ın anlamak imkansız. 1940 da korkular vardı şimdi öfkeler nefretler var motivasyon kaynağı olarak.

Ayrıca şuda var gelişmek Türkiya devleti için bir teferruattır. Biz hep arka plan meselelerimizi önceledik eskidende öyleydi şimdide öyle. Þimdi muhalif hür müteşebbise hayat şansı eşit diyebilirmiyiz. Türkiye canı istediği zaman önündeki 25 yılda gelişmiş bir devlet olabilir bugün isterse 2050 de olur 1950 de istese 75 de olurdu. Ama gelişmek bizim hep sonraki meselemiz oldu. Devrimciler devrimin derdine düştü karşıtları kendi mevzularına düştüler. Þu andada olan şey aynı gelişmek hala ikinci mesele öyle değilmi. Hala tüm enerjimizi gelişmeye harcayamıyoruz bu 1940 da 50 de bin beterdi.

+1

Her zaman söylüyorum. Bize engel olması için dış güçler vs her ne haltlarsa pek bir şey yapmalarına gerek yok. İstediğimiz her şeyi versinler ve bizi kendimizle başbaşa bıraksınlar. Biz birbirimizi yeriz. Birbirimizin kuyusunu kazarız. Dışarıdakilerden fazla birbirimize nefret doluyuz. Dışarıdan bakan mantıklı bir gözle bakarsak o kadar boş ve olumsuz işlere enerjimizi harcıyoruz ki, muhtemelen dünyada bunun bir benzeri yoktur.

Nuri Demirağ a yapılanlar bugün mesela Koç a yapılmıyor mu aynı şey. Koç dan artık Cobra bile alınmıyor tank yaptırılmadı gemi yaptırılmadı. Siyasi duruşunu hissettirdi çünkü hemen cezası kesildi biliyoruz bunu hepimiz. Belliki Nuri Demirağ ında siyasi görüşü aykırıydı. Üstelik o yıllar diken üstünde devrim yıllarıydı. Devrimin kendi öncelikleri var uçak muçak sonraki meselelerdir. Þimdi ama başka bir daha öz güvenli bir dönemdeyiz buna rağmen benzer şeyleri tersinden yaşıyoruz asıl bugün yapılanlar daha affedilmezdir. 1940 ların Türkiye sinin hassasiyetlerini kendimizi zorlarsak anlarız ama 21 yy ın anlamak imkansız. 1940 da korkular vardı şimdi öfkeler nefretler var motivasyon kaynağı olarak.

Ayrıca şuda var gelişmek Türkiya devleti için bir teferruattır. Biz hep arka plan meselelerimizi önceledik eskidende öyleydi şimdide öyle. Þimdi muhalif hür müteşebbise hayat şansı eşit diyebilirmiyiz. Türkiye canı istediği zaman önündeki 25 yılda gelişmiş bir devlet olabilir bugün isterse 2050 de olur 1950 de istese 75 de olurdu. Ama gelişmek bizim hep sonraki meselemiz oldu. Devrimciler devrimin derdine düştü karşıtları kendi mevzularına düştüler. Þu andada olan şey aynı gelişmek hala ikinci mesele öyle değilmi. Hala tüm enerjimizi gelişmeye harcayamıyoruz bu 1940 da 50 de bin beterdi.

Ben genelde, daha çok kıskançlık, çekemezlik faktörünü önde görüyorum. Ama milli sermaye olarak devlet tarafından devamlı öne çıkartılan bazı aileler vardır.  Her hükümet de bunlar arasına kendi çevresini sokmaya çalışır. Kurumsal olan, tutunabilen, her hükümet döneminde işini yürütür. Ama Koç örneğinde, OTOKAR tamam da (gerçi diğer araçlarla beraber Cobra, Cobra-2 de envantere giriyor galiba) , bir de TÜPRAÞ bilançolarını inceleyin isterseniz. Altay'dan edilebilecek kar fazlasıyla çıkmış olabilir. Ancak hala ülkede Euro Dizel ve bir kısım değerli petrol ürünü üretecek rafineri yatırımı bekliyoruz.  Ezberlerle hareket etmek bize yakışmaz.  Ben fazlasını söylemeyeyim.

Prototip imalatı ne durumda , yeni bilgi-resim var mı?

Nuri Demirağ a yapılanlar bugün mesela Koç a yapılmıyor mu aynı şey. Koç dan artık Cobra bile alınmıyor tank yaptırılmadı gemi yaptırılmadı. Siyasi duruşunu hissettirdi çünkü hemen cezası kesildi biliyoruz bunu hepimiz. Belliki Nuri Demirağ ında siyasi görüşü aykırıydı. Üstelik o yıllar diken üstünde devrim yıllarıydı. Devrimin kendi öncelikleri var uçak muçak sonraki meselelerdir. Þimdi ama başka bir daha öz güvenli bir dönemdeyiz buna rağmen benzer şeyleri tersinden yaşıyoruz asıl bugün yapılanlar daha affedilmezdir. 1940 ların Türkiye sinin hassasiyetlerini kendimizi zorlarsak anlarız ama 21 yy ın anlamak imkansız. 1940 da korkular vardı şimdi öfkeler nefretler var motivasyon kaynağı olarak.

Ayrıca şuda var gelişmek Türkiya devleti için bir teferruattır. Biz hep arka plan meselelerimizi önceledik eskidende öyleydi şimdide öyle. Þimdi muhalif hür müteşebbise hayat şansı eşit diyebilirmiyiz. Türkiye canı istediği zaman önündeki 25 yılda gelişmiş bir devlet olabilir bugün isterse 2050 de olur 1950 de istese 75 de olurdu. Ama gelişmek bizim hep sonraki meselemiz oldu. Devrimciler devrimin derdine düştü karşıtları kendi mevzularına düştüler. Þu andada olan şey aynı gelişmek hala ikinci mesele öyle değilmi. Hala tüm enerjimizi gelişmeye harcayamıyoruz bu 1940 da 50 de bin beterdi.

Tüpraş Koç'a verilmedi mi? Milgem Koç'a verilmedi mi? Altay Koç'a verilmedi mi? Milli arabayı siz yapın diye ayağına gidilmedi mi? Ta ki Koç uzanan eli ısırıp legal hükümeti devirmeye çalışanlara alelade destek verip, CB'nin anasına küfredenlere kumanya dağıtana kadar.

Nuri Demirağ hükümet devirmeye mi çalışmış? Muhalefet partilerine alalade arka mı çıkmış? Başörtülüler kapıdan giremez mi demiş? Nuri Demirağ vatanı milleti için bir şeyler yapmaya çalışmış. Bu günkü CHP nasıl engellemeye çalışmışsa, o gün de engellemiş. Elmayla armutu karıştırmayın.

Nuri Demirağ a yapılanlar bugün mesela Koç a yapılmıyor mu aynı şey. Koç dan artık Cobra bile alınmıyor tank yaptırılmadı gemi yaptırılmadı. Siyasi duruşunu hissettirdi çünkü hemen cezası kesildi biliyoruz bunu hepimiz. Belliki Nuri Demirağ ında siyasi görüşü aykırıydı. Üstelik o yıllar diken üstünde devrim yıllarıydı. Devrimin kendi öncelikleri var uçak muçak sonraki meselelerdir. Þimdi ama başka bir daha öz güvenli bir dönemdeyiz buna rağmen benzer şeyleri tersinden yaşıyoruz asıl bugün yapılanlar daha affedilmezdir. 1940 ların Türkiye sinin hassasiyetlerini kendimizi zorlarsak anlarız ama 21 yy ın anlamak imkansız. 1940 da korkular vardı şimdi öfkeler nefretler var motivasyon kaynağı olarak.

Ayrıca şuda var gelişmek Türkiya devleti için bir teferruattır. Biz hep arka plan meselelerimizi önceledik eskidende öyleydi şimdide öyle. Þimdi muhalif hür müteşebbise hayat şansı eşit diyebilirmiyiz. Türkiye canı istediği zaman önündeki 25 yılda gelişmiş bir devlet olabilir bugün isterse 2050 de olur 1950 de istese 75 de olurdu. Ama gelişmek bizim hep sonraki meselemiz oldu. Devrimciler devrimin derdine düştü karşıtları kendi mevzularına düştüler. Þu andada olan şey aynı gelişmek hala ikinci mesele öyle değilmi. Hala tüm enerjimizi gelişmeye harcayamıyoruz bu 1940 da 50 de bin beterdi.

Tüpraş Koç'a verilmedi mi? Milgem Koç'a verilmedi mi? Altay Koç'a verilmedi mi? Milli arabayı siz yapın diye ayağına gidilmedi mi? Ta ki Koç uzanan eli ısırıp legal hükümeti devirmeye çalışanlara alelade destek verip, CB'nin anasına küfredenlere kumanya dağıtana kadar.

Nuri Demirağ hükümet devirmeye mi çalışmış? Muhalefet partilerine alalade arka mı çıkmış? Başörtülüler kapıdan giremez mi demiş? Nuri Demirağ vatanı milleti için bir şeyler yapmaya çalışmış. Bu günkü CHP nasıl engellemeye çalışmışsa, o gün de engellemiş. Elmayla armutu karıştırmayın.

Ben siyaset olsun diye yazmadım. Açıkçası öyle veya böyle paylaşımları da sevmiyorum. Ama benim yazdığım bu konuya siyasi taraf gözü ile bakışı  da biraz boşa çıkarmıyor mu ? Sadece vatandaş gözü ile bakınca da başka bir görüntü ortaya çıkmıyor mu ? Gerek yok celalli yorumlara gerginliğe. Hayat yeterince geriyor zaten. Burada biraz moral, umut arıyor biraz hobi takip ediyoruz.

Nuri Demirağ a yapılanlar bugün mesela Koç a yapılmıyor mu aynı şey. Koç dan artık Cobra bile alınmıyor tank yaptırılmadı gemi yaptırılmadı. Siyasi duruşunu hissettirdi çünkü hemen cezası kesildi biliyoruz bunu hepimiz. Belliki Nuri Demirağ ında siyasi görüşü aykırıydı. Üstelik o yıllar diken üstünde devrim yıllarıydı. Devrimin kendi öncelikleri var uçak muçak sonraki meselelerdir. Þimdi ama başka bir daha öz güvenli bir dönemdeyiz buna rağmen benzer şeyleri tersinden yaşıyoruz asıl bugün yapılanlar daha affedilmezdir. 1940 ların Türkiye sinin hassasiyetlerini kendimizi zorlarsak anlarız ama 21 yy ın anlamak imkansız. 1940 da korkular vardı şimdi öfkeler nefretler var motivasyon kaynağı olarak.

Ayrıca şuda var gelişmek Türkiya devleti için bir teferruattır. Biz hep arka plan meselelerimizi önceledik eskidende öyleydi şimdide öyle. Þimdi muhalif hür müteşebbise hayat şansı eşit diyebilirmiyiz. Türkiye canı istediği zaman önündeki 25 yılda gelişmiş bir devlet olabilir bugün isterse 2050 de olur 1950 de istese 75 de olurdu. Ama gelişmek bizim hep sonraki meselemiz oldu. Devrimciler devrimin derdine düştü karşıtları kendi mevzularına düştüler. Þu andada olan şey aynı gelişmek hala ikinci mesele öyle değilmi. Hala tüm enerjimizi gelişmeye harcayamıyoruz bu 1940 da 50 de bin beterdi.

Tüpraş Koç'a verilmedi mi? Milgem Koç'a verilmedi mi? Altay Koç'a verilmedi mi? Milli arabayı siz yapın diye ayağına gidilmedi mi? Ta ki Koç uzanan eli ısırıp legal hükümeti devirmeye çalışanlara alelade destek verip, CB'nin anasına küfredenlere kumanya dağıtana kadar.

Nuri Demirağ hükümet devirmeye mi çalışmış? Muhalefet partilerine alalade arka mı çıkmış? Başörtülüler kapıdan giremez mi demiş? Nuri Demirağ vatanı milleti için bir şeyler yapmaya çalışmış. Bu günkü CHP nasıl engellemeye çalışmışsa, o gün de engellemiş. Elmayla armutu karıştırmayın.

Ohoooo yine araya başörtüsü muhabbeti sokulmuş. Ne bitmez mağduriyetmiş arkadaş. 20 yıl geçti hala aynı konular. Adam kutuplaşmadan nefret dilinden bahsediyor. Sağolsun kutuplaşmaya örnek olmak için adeta yetişip CHP vs demişsiniz.

Nuri Demirağ a yapılanlar bugün mesela Koç a yapılmıyor mu aynı şey. Koç dan artık Cobra bile alınmıyor tank yaptırılmadı gemi yaptırılmadı. Siyasi duruşunu hissettirdi çünkü hemen cezası kesildi biliyoruz bunu hepimiz. Belliki Nuri Demirağ ında siyasi görüşü aykırıydı. Üstelik o yıllar diken üstünde devrim yıllarıydı. Devrimin kendi öncelikleri var uçak muçak sonraki meselelerdir. Þimdi ama başka bir daha öz güvenli bir dönemdeyiz buna rağmen benzer şeyleri tersinden yaşıyoruz asıl bugün yapılanlar daha affedilmezdir. 1940 ların Türkiye sinin hassasiyetlerini kendimizi zorlarsak anlarız ama 21 yy ın anlamak imkansız. 1940 da korkular vardı şimdi öfkeler nefretler var motivasyon kaynağı olarak.

Ayrıca şuda var gelişmek Türkiya devleti için bir teferruattır. Biz hep arka plan meselelerimizi önceledik eskidende öyleydi şimdide öyle. Þimdi muhalif hür müteşebbise hayat şansı eşit diyebilirmiyiz. Türkiye canı istediği zaman önündeki 25 yılda gelişmiş bir devlet olabilir bugün isterse 2050 de olur 1950 de istese 75 de olurdu. Ama gelişmek bizim hep sonraki meselemiz oldu. Devrimciler devrimin derdine düştü karşıtları kendi mevzularına düştüler. Þu andada olan şey aynı gelişmek hala ikinci mesele öyle değilmi. Hala tüm enerjimizi gelişmeye harcayamıyoruz bu 1940 da 50 de bin beterdi.

Tüpraş Koç'a verilmedi mi? Milgem Koç'a verilmedi mi? Altay Koç'a verilmedi mi? Milli arabayı siz yapın diye ayağına gidilmedi mi? Ta ki Koç uzanan eli ısırıp legal hükümeti devirmeye çalışanlara alelade destek verip, CB'nin anasına küfredenlere kumanya dağıtana kadar.

Nuri Demirağ hükümet devirmeye mi çalışmış? Muhalefet partilerine alalade arka mı çıkmış? Başörtülüler kapıdan giremez mi demiş? Nuri Demirağ vatanı milleti için bir şeyler yapmaya çalışmış. Bu günkü CHP nasıl engellemeye çalışmışsa, o gün de engellemiş. Elmayla armutu karıştırmayın.

Güzel saçmalamış, sıçmış sıvamışsın, tebrikler. Facebookçu dayıların günlük ezber lafları.

Nuri Demirağ, Vecihi Hürkuş, Kirkor Divarcı v.b. gibileri sahiplenmek bunlara kalmış. İşin garibi ülkeyi kurtaran kişiyi sahiplenmezler.

Savunma sanayimizi bu durumlara getiren ODTÜ ve İTÜ'lüleri böyle savunmazlar. Her fırsatta aşağılayıp, ötekileştirip, nefret söylemleri ile hayattan bezdirirler.

Nuri Demirağ a yapılanlar bugün mesela Koç a yapılmıyor mu aynı şey. Koç dan artık Cobra bile alınmıyor tank yaptırılmadı gemi yaptırılmadı. Siyasi duruşunu hissettirdi çünkü hemen cezası kesildi biliyoruz bunu hepimiz. Belliki Nuri Demirağ ında siyasi görüşü aykırıydı. Üstelik o yıllar diken üstünde devrim yıllarıydı. Devrimin kendi öncelikleri var uçak muçak sonraki meselelerdir. Þimdi ama başka bir daha öz güvenli bir dönemdeyiz buna rağmen benzer şeyleri tersinden yaşıyoruz asıl bugün yapılanlar daha affedilmezdir. 1940 ların Türkiye sinin hassasiyetlerini kendimizi zorlarsak anlarız ama 21 yy ın anlamak imkansız. 1940 da korkular vardı şimdi öfkeler nefretler var motivasyon kaynağı olarak.

Ayrıca şuda var gelişmek Türkiya devleti için bir teferruattır. Biz hep arka plan meselelerimizi önceledik eskidende öyleydi şimdide öyle. Þimdi muhalif hür müteşebbise hayat şansı eşit diyebilirmiyiz. Türkiye canı istediği zaman önündeki 25 yılda gelişmiş bir devlet olabilir bugün isterse 2050 de olur 1950 de istese 75 de olurdu. Ama gelişmek bizim hep sonraki meselemiz oldu. Devrimciler devrimin derdine düştü karşıtları kendi mevzularına düştüler. Þu andada olan şey aynı gelişmek hala ikinci mesele öyle değilmi. Hala tüm enerjimizi gelişmeye harcayamıyoruz bu 1940 da 50 de bin beterdi.

Tüpraş Koç'a verilmedi mi? Milgem Koç'a verilmedi mi? Altay Koç'a verilmedi mi? Milli arabayı siz yapın diye ayağına gidilmedi mi? Ta ki Koç uzanan eli ısırıp legal hükümeti devirmeye çalışanlara alelade destek verip, CB'nin anasına küfredenlere kumanya dağıtana kadar.

Nuri Demirağ hükümet devirmeye mi çalışmış? Muhalefet partilerine alalade arka mı çıkmış? Başörtülüler kapıdan giremez mi demiş? Nuri Demirağ vatanı milleti için bir şeyler yapmaya çalışmış. Bu günkü CHP nasıl engellemeye çalışmışsa, o gün de engellemiş. Elmayla armutu karıştırmayın.

+1

Tüpraş için açık ihale yapıldı ve Koç grubu kazandı. Aynı şekilde Milgem ve Altay ihalelerini de Koç grubu kazandı. İttihat Terakki döneminde başlayan ve Mustafa Kemal Atatürk zamanından devam eden milli burjuva yaratma çabasının ilk ve en büyük örnegi Koç ailesidir. Rahmetli Vehbi Koç'ta gençliğinde bütün zenginlerin gayrı müslim olduğunu ve buna çok içerleyip ticarete atıldığını çokça dile getirmişti. Yerli araba konusunda da bu ülkede Vehbi Koç kadar kimse uğraşmamıştır.

Her zaman söylüyorum. Bize engel olması için dış güçler vs her ne haltlarsa pek bir şey yapmalarına gerek yok. İstediğimiz her şeyi versinler ve bizi kendimizle başbaşa bıraksınlar. Biz birbirimizi yeriz. Birbirimizin kuyusunu kazarız. Dışarıdakilerden fazla birbirimize nefret doluyuz. Dışarıdan bakan mantıklı bir gözle bakarsak o kadar boş ve olumsuz işlere enerjimizi harcıyoruz ki, muhtemelen dünyada bunun bir benzeri yoktur.

Özellikle bu konuda haklı çıkmak çok kötü. Forumda bile izlerini görebiliyoruz.

Paylaşılan iletiler konu içeriğinden çok uzaklaştı. Lütfen artık konumuza dönelim.