Gürcistan Parlamentosunda ‘soykırım’ kavgası

Parlamentoda 'soykırım' kavgası

Gürcistan Parlamentosu'nun 1915 olaylarıyla ilgili Ermeni iddialarının müzakeresini teklif eden milletvekili Djondi Bagaturi ile Azeri asıllı milletvekili Azer Suleymanov arasında yumruk yumruğa kavga yaşandı.
"Adalet için birlik partisi"nin milletvekili Djondi Bagaturi, parlamento oturumunda "Çerkes soykırımı" ile ilgili konu açarak, 1915 olaylarıyla ilgili Ermeni iddiaları için Gürcistan Parlamentosu'nun planlarının ne yönde olacağını sordu.

Bagaturi, "Çerkes soykırımını değerlendirdiğimiz zaman ben, bu meseleyi kaldırmamamız gerektiğini söylemiştim. Çünkü Çerkes meselesinin ardından Ermeni meselesi önümüze gelecekti. Diğer halklar gibi Ermeniler de parlamentomuza benzeri istekte bulundu. Vatandaşlarımız olan Ermeni kardeşlerimize şimdi ne demeliyiz" şeklinde konuştu.

Bagaturi'nin sözlerine itiraz eden Azerilerin yoğun olarak yaşadığı Marneuli (Borçalı) bölgesi milletvekili Azer Suleymanov, Bagaturi'nin üzerine bardak fırlatmaya çalıştı. Bunun üzerine Bagaturi de elinde tuttuğu kalemi Suleymanov'un üzerine fırlatınca tartışma kavgaya dönüştü. İki milletvekili arasında çıkan yumruklu kavga araya giren diğer milletvekilleri tarafından yatıştırıldı.

Kavganın ardından söz alan Suleymanov, "Ermeni yanlısı milletvekili" olmakla suçladığı Bagaturi'nin asıl isminin "Djondi Bagaturyan" olduğunu söyledi.
Parlamento Başkanı David Bakradze, Suleymanov'a hitaben, "Bu mesele Ermeniler için olduğu gibi, Azeriler ve Türkler için de çok hassas, sancılı ve tarihi bir meseledir. Meselenin duygusal boyutlarla değerlendirilmesine izin veremem. Dolayısıyla mikrofonunuzu açmayacağım" diyerek, Suleymanov'a söz vermedi.

Bagaturi protesto edildi

Bu arada, canlı yayımlanan kavgalı oturumu izleyen Azeri gençler, parlamento binasının önüne gelerek, Bagaturi'yi protesto etti.

"Bagaturi haindir", "Hocalıya adalet" gibi sloganlar atan Azeriler, Bagaturi'nin sözlerinin kabul edilemez bir provakasyon girişimi olduğunu ve herkesin tepki göstermesi gerektiğini dile getirdiler.

http://www.hurriyet.com.tr/planet/20411558.asp

Ermenilerin her yerde nasıl çalıştıklarına güzel bir örnek. Dünya nasıl uyutuluyor. İşine nasıl gelirse öyle davrananlar tarafından. Tarihe baktığımızda Ermenilerin yaptıkları soykırımı belgeleriyle görüyoruz. Haydi bırakın tarihi bugüne bakalım, Ermnilerin yine soykırımla işgal ettikleri topraklar üzeirnde varlıklarını sürdüklerini görüyoruz. Dünya üzerinde toplasak kaç Ermeni vardır bu iftirayı destekleyen? Peki buna karşı durup gerçekleri öne sürebilecek kaç Türk var?

Daha dün İstanbul'un göbeğinde, Taksim meydanında bir gurup 1915'deki olayları Ermeni soykırımı olarak kabul ederek anma töreni düzenlediler. Ne hale geldi bu memleket! Bu rezilliğe nasıl izin veriliyor?

Biz fransa değiliz. İsteyen burada "ermeni soykırımını anma" günü düzenleyebilir. Bunda bir sakınca yok.

Ermeniler dünyaya dağıldıkları için lobicilik faaliyetleri çok güçlü. Bizim yurtdışında ki Türkler ne yazıkki bir araya gelip orada ki devlete istediğini pek yaptıramıyor.

Biz fransa değiliz. İsteyen burada "ermeni soykırımını anma" günü düzenleyebilir. Bunda bir sakınca yok.

Seni bilmem ama benim için sakıncası çok büyük. Bize dayatılan uydurma soykırımı benim ülkemde kimse anamaz. 

O zaman Fransa'dan ne farkımız kalır peki?

O zaman Fransa'dan ne farkımız kalır peki?

Nasıl ne farkımız kalır? Bütün belgeler bizim böyle  bir soykırımı yapmadığımızı söylerken, fransa bunun olmadığını iddia edenleri cezalandırıyor. Biz ise belgelere dayalı olarak olmadığını, GERÇEĞİ söylüyoruz. O şerefsizler  ve yandaşları bizim söylediğimizin doğru olduklarını çok iyi bildikleri için kendi arşivlerini bile araştırmaya açmıyorlar. Biz GERÇEĞİ söyleyene ceza değil, iftira atana engel olacağız. İşte böyle kocaman, insanın gözüne giren bir fark var. Daha ne farkından bahsediyorsun!

Demokrasi kavramı diye bize yutturulmaya çalışılan şeyi bazılarımız gerçekten yutmuşlar. Bize yutturulmaya çalışılan demokrasi adalete engel olacaksa, arsızı haklı konuma getirecekse, başlarım ben öyle demokrasiye!

Milletimiz senelerdir birileri tarafından uyutuluyor. Asla olmaz denilenler oluyor, asla değişmez denilen herşey değişiyor. tabi ki değişim iyi birşeydir. Ancak bu bizim çıkarımıza olduğunda iyi olacaktır, zararımıza olduğunda değil. O kadar iyi uyutulmuşuz ki bazılarımız artık olayların ciddiyetinden uzaklar. "Fransadan ne farkımız kalır?", "Kürt Devleti kurulsa ne olur?" gibi sorular sormaları, birilerinin sinsi amaçlarına ulaştıklarının açık bir göstergesi.

Defalarca örnek verdiğimiz olayı bir kere daha anlatalım. Bilim insanları bir kurbağayı kaynar suyun içerisinde atmışlar. Suyun sıcaklığından canı fena halde yanan kurbağa sıçrayarak içerisine atıldığı kaptan çıkarak kurtulmuş. Aynı kurbağayı bu sefer ılık suyun bulunduğu kaba koymuşlar. Ama kabı yavaş yavaş ısıtmaya başlamışlar. Kurbağa bu sefer olayın farkına varamamış ve yavaş yavaş ısınarak kaynayan suyun içerisinde haşlanarak ölmüş. Bizim de durumumuz bu işte.

Biz fransa değiliz. İsteyen burada "ermeni soykırımını anma" günü düzenleyebilir. Bunda bir sakınca yok.

Ermeniler dünyaya dağıldıkları için lobicilik faaliyetleri çok güçlü. Bizim yurtdışında ki Türkler ne yazıkki bir araya gelip orada ki devlete istediğini pek yaptıramıyor.

lan sana şuç bulmam senin yetiştiğin ortam ve aldığın aile terbiyesiyle alakalı tek tip insan yok tabi şereflisi var şerefsizi var Kansızı var

Bende sana suç bulamıyorum. Saygısızca bana "lan" dedin ve Türkçe'yi katlettin. Muhtemelen bunun nedeni ailenin sana eğitim vermemesidir. Dünya'da tek tip insan yok. Türkiye'de de yok. Ve gelecekte de olmayacak. Kendinden başka düşünen herkesi "Þerefsiz, kansız" diye nitelemen insanlıkla ne kadar alakalı olduğun konusunda da bana güzel bir fikir verdi. Mevlana'nın, Yunus Emre'nin kemikleri sızlıyordur şimdi.

O zaman Fransa'dan ne farkımız kalır peki?

Nasıl ne farkımız kalır? Bütün belgeler bizim böyle  bir soykırımı yapmadığımızı söylerken, fransa bunun olmadığını iddia edenleri cezalandırıyor. Biz ise belgelere dayalı olarak olmadığını, GERÇEĞİ söylüyoruz. O şerefsizler  ve yandaşları bizim söylediğimizin doğru olduklarını çok iyi bildikleri için kendi arşivlerini bile araştırmaya açmıyorlar. Biz GERÇEĞİ söyleyene ceza değil, iftira atana engel olacağız. İşte böyle kocaman, insanın gözüne giren bir fark var. Daha ne farkından bahsediyorsun!

Demokrasi kavramı diye bize yutturulmaya çalışılan şeyi bazılarımız gerçekten yutmuşlar. Bize yutturulmaya çalışılan demokrasi adalete engel olacaksa, arsızı haklı konuma getirecekse, başlarım ben öyle demokrasiye!

Milletimiz senelerdir birileri tarafından uyutuluyor. Asla olmaz denilenler oluyor, asla değişmez denilen herşey değişiyor. tabi ki değişim iyi birşeydir. Ancak bu bizim çıkarımıza olduğunda iyi olacaktır, zararımıza olduğunda değil. O kadar iyi uyutulmuşuz ki bazılarımız artık olayların ciddiyetinden uzaklar. "Fransadan ne farkımız kalır?", "Kürt Devleti kurulsa ne olur?" gibi sorular sormaları, birilerinin sinsi amaçlarına ulaştıklarının açık bir göstergesi.

Defalarca örnek verdiğimiz olayı bir kere daha anlatalım. Bilim insanları bir kurbağayı kaynar suyun içerisinde atmışlar. Suyun sıcaklığından canı fena halde yanan kurbağa sıçrayarak içerisine atıldığı kaptan çıkarak kurtulmuş. Aynı kurbağayı bu sefer ılık suyun bulunduğu kaba koymuşlar. Ama kabı yavaş yavaş ısıtmaya başlamışlar. Kurbağa bu sefer olayın farkına varamamış ve yavaş yavaş ısınarak kaynayan suyun içerisinde haşlanarak ölmüş. Bizim de durumumuz bu işte.

Biz şimdi Ermeni soykırımına inanmıyoruz. Bu yüzden Ermeni soykırımını kabul eden ülkelere ve Ermeni soykırımını inkar etmenin yasak olduğu ülkelere çok kızıyoruz. Eğer biz Ermeni soykırımı yoktur diye yasaklar koysak Ermeni soykırımına inananlar bize kızmaz mı? Başkasının kızdığımız özelliğini niye burada uygulayalım.
Düşünce, fikir, ifade özgürlüğü nereye gitti? Bu özgürlükleri ülkeye getiren Atatürk değil mi? Bırakın artık bu bizim fikirlerimiz doğrudur herkes böyle düşünmek zorundadır mantığını. Evet, elbette bu konuda bizim söylediğimiz doğru. Ama kimse bizim gibi düşünmek zorunda değil.
Ne oldu bu insanlara anlamıyorum. "Ne olursan ol gel" diyen Mevlana'nın, "Yaradılanı sev Yaradan'dan ötürü" diyen Yunus Emre'nin torunları niye bugün Haccac'ın torunları gibi davranıyor?
Ermenilere bundan 100 yıl önce "Milleti Sadıka" deniyordu. Karşılıklı kız alınıp veriliyor, iki tarafta diğerini bayramında ziyarete gidip tebrik ediyordu. Her zamanki gibi oyuna geldik. Düşman olduk birbirimize düştük. Þimdi yine ortada kandırılan Ermeniler var. Ve biz yine onlara yasaklar koyma derdindeyiz. Yasak koymak yerine oturup konuşmayı seçmek daha mantıklı ve medenice değil mi?

O zaman Fransa'dan ne farkımız kalır peki?

Nasıl ne farkımız kalır? Bütün belgeler bizim böyle  bir soykırımı yapmadığımızı söylerken, fransa bunun olmadığını iddia edenleri cezalandırıyor. Biz ise belgelere dayalı olarak olmadığını, GERÇEĞİ söylüyoruz. O şerefsizler  ve yandaşları bizim söylediğimizin doğru olduklarını çok iyi bildikleri için kendi arşivlerini bile araştırmaya açmıyorlar. Biz GERÇEĞİ söyleyene ceza değil, iftira atana engel olacağız. İşte böyle kocaman, insanın gözüne giren bir fark var. Daha ne farkından bahsediyorsun!

Demokrasi kavramı diye bize yutturulmaya çalışılan şeyi bazılarımız gerçekten yutmuşlar. Bize yutturulmaya çalışılan demokrasi adalete engel olacaksa, arsızı haklı konuma getirecekse, başlarım ben öyle demokrasiye!

Milletimiz senelerdir birileri tarafından uyutuluyor. Asla olmaz denilenler oluyor, asla değişmez denilen herşey değişiyor. tabi ki değişim iyi birşeydir. Ancak bu bizim çıkarımıza olduğunda iyi olacaktır, zararımıza olduğunda değil. O kadar iyi uyutulmuşuz ki bazılarımız artık olayların ciddiyetinden uzaklar. "Fransadan ne farkımız kalır?", "Kürt Devleti kurulsa ne olur?" gibi sorular sormaları, birilerinin sinsi amaçlarına ulaştıklarının açık bir göstergesi.

Defalarca örnek verdiğimiz olayı bir kere daha anlatalım. Bilim insanları bir kurbağayı kaynar suyun içerisinde atmışlar. Suyun sıcaklığından canı fena halde yanan kurbağa sıçrayarak içerisine atıldığı kaptan çıkarak kurtulmuş. Aynı kurbağayı bu sefer ılık suyun bulunduğu kaba koymuşlar. Ama kabı yavaş yavaş ısıtmaya başlamışlar. Kurbağa bu sefer olayın farkına varamamış ve yavaş yavaş ısınarak kaynayan suyun içerisinde haşlanarak ölmüş. Bizim de durumumuz bu işte.

"Kürt devleti kurulsa ne olur" diye sormam tamamen bu konuda ki bilgisizliğimdendi. Ben gibi islam birliğini savunan birisi elbette bir Kürdistan devleti istemez. Ama -sorunlara çözüm olacaksa- Türkiyeye bağlı -gemişte olduğu gibi- bir Kürdistan eyaletine karşı değilim.