T-129 ATAK PROJESİ

Çok yüklü miktarda manpads ve benzeri anti hava mühimmatı ile dolu savaş alanına t-129 sokmak, aslında akılcı bir şey değil. Ama, t-129 larınıza Mildar, Milsar SAR/GMTI gibi ekipman takıp, yüksek farkındalık kazanıp bir de IHA lar ile aşağıdaki düşman mevki ve koordinatlarını t-129'lara iletebilirseniz, tehlikeli alana girmeden düşmanı yok edebilirsiniz.
Artık bunları yapabilecek kapasiteye gelmiş durumdayız.

MANPADS'lar yüzünden geçmişte verdiğimiz kayıplar vardı. Helikopterlerin hava savunma sistemlerine karşı geliştirilen sistemlerin eksikliğini çok defa tartışmıştık. Bu tartışmalar gelişimin önünü açıyor. Helikopter ne kadar gelişti...

http://www.defenceturk.com/index.php?topic=9162.150

Ahmet Melik Türkeş@amelikturkes

TUSAÞ Gen. Müd. Yard. @fahrettin1971

▪️ATAK helikopteri için yeni siparişler alıyoruz.

▪️ATAK-2'nin tasarımına başladık. Farklı ülkelerle işbirliği içindeyiz.2023'te uçacak.

▪️ANKA'nın faydalı yük kapasitesi 2 kat artırıldı.

▪️AKSUNGUR çok fazla müşteri bulacaktır.
https://mobile.twitter.com/Action1041

TS-1400'ü Atak'a entegre etme işini hızlandırmalıyız yoksa ihale şansı çok az hatta imkansız...

Anka'yı daha da optimize etmişler 

TS-1400'ü Atak'a entegre etme işini hızlandırmalıyız yoksa ihale şansı çok az hatta imkansız...

Genelleştiremeyiz bunu. Fas veya Filipinlerde sorun çıkmadı mesela. Pakistan aslında uç bir örnek. Bin Laden'i saklayan ve koruyan bir ülkeden bahsediyoruz neticede.

Diyelim ki Kenya'ya T-129 Atak satacağız. Kenya'nın ABD ile bir sorunu da yok. Dedik ki Kenya Hükumetine, "İsterseniz bizim TS-1400'ü bir deneyin, uygun görürseniz %5 fiyatta indirim yaparız." Kenya da TS-1400 motoru takılı T-129'u denedi, sorun da görmedi. Þimdi soru şu: Son tahlilde biz bu işten kazançlı çıkar mıyız?

Ne kazandık? ABD'ye gidecek motor parasını biz aldık, çok güzel. Ne kaybettik? İleride ABD ile olan muhtemel savunma sanayi işbirliği şanslarını kaybettik, değil mi? Sadece güncel konjonktüre göre düşünmeyelim, bugünün yarını da var...

Silahları millileştirmenin bir de riski vardır: Uluslararası işbirliği arenasından dışlanma riski bu da. Adamlar kendilerine para kazandırmayacak bir Türkiye ile neden çalışsınlar ki?

Savunma sanayisini tam bağımsız yaparken, getiri götürü hesabını da gözetmek gerekiyor.

Netice olarak, ben T-129'da milli TS-1400 motorunu görmeyeceğimizi düşünüyorum.

TS-1400'ü Atak'a entegre etme işini hızlandırmalıyız yoksa ihale şansı çok az hatta imkansız...

Genelleştiremeyiz bunu. Fas veya Filipinlerde sorun çıkmadı mesela. Pakistan aslında uç bir örnek. Bin Laden'i saklayan ve koruyan bir ülkeden bahsediyoruz neticede.

Diyelim ki Kenya'ya T-129 Atak satacağız. Kenya'nın ABD ile bir sorunu da yok. Dedik ki Kenya Hükumetine, "İsterseniz bizim TS-1400'ü bir deneyin, uygun görürseniz %5 fiyatta indirim yaparız." Kenya da TS1400 motoru takılı T-129'u denedi, sorun da görmedi. Þimdi soru şu: Son tahlilde biz bu işten kazançlı çıkar mıyız?

Ne kazandık? ABD'ye gidecek motor parasını biz aldık, çok güzel. Ne kaybettik? İleride ABD ile olan muhtemel savunma sanayi işbirliği şanslarını kaybettik, değil mi? Sadece güncel konjonktüre göre düşünmeyelim, bugünün yarını da var...

Silahları millileştirmenin bir de riski vardır: Uluslararası işbirliği arenasından dışlanma riski bu da. Adamlar kendilerine para kazandırmayacak bir Türkiye ile neden çalışsınlar ki?

Savunma sanayisini tam bağımsız yaparken, getiri götürü hesabını da gözetmek gerekiyor.

Netice olarak, Ben T-129'da milli TS-1400 motorunu görmeyeceğimizi düşünüyorum.

İlginç bir yaklaşım ...

TS-1400'ü Atak'a entegre etme işini hızlandırmalıyız yoksa ihale şansı çok az hatta imkansız...

Genelleştiremeyiz bunu. Fas veya Filipinlerde sorun çıkmadı mesela. Pakistan aslında uç bir örnek. Bin Laden'i saklayan ve koruyan bir ülkeden bahsediyoruz neticede.

Diyelim ki Kenya'ya T-129 Atak satacağız. Kenya'nın ABD ile bir sorunu da yok. Dedik ki Kenya Hükumetine, "İsterseniz bizim TS-1400'ü bir deneyin, uygun görürseniz %5 fiyatta indirim yaparız." Kenya da TS1400 motoru takılı T-129'u denedi, sorun da görmedi. Þimdi soru şu: Son tahlilde biz bu işten kazançlı çıkar mıyız?

Ne kazandık? ABD'ye gidecek motor parasını biz aldık, çok güzel. Ne kaybettik? İleride ABD ile olan muhtemel savunma sanayi işbirliği şanslarını kaybettik, değil mi? Sadece güncel konjonktüre göre düşünmeyelim, bugünün yarını da var...

Silahları millileştirmenin bir de riski vardır: Uluslararası işbirliği arenasından dışlanma riski bu da. Adamlar kendilerine para kazandırmayacak bir Türkiye ile neden çalışsınlar ki?

Savunma sanayisini tam bağımsız yaparken, getiri götürü hesabını da gözetmek gerekiyor.

Netice olarak, Ben T-129'da milli TS-1400 motorunu görmeyeceğimizi düşünüyorum.

Bizim durumumuz farklı biz büyük devletlerin çıkarlarına uygun hareket etmeyip onlara diğer devletlerinki gibi körü körüne bağlı olmadığımızdan mecbur kaldığımız için silahlarımızı millileştirmek zorunda kaldık. Avustralya, Japonya, ve ya Tayvan gibi her silahı alabilme durumumuz olsaydı böyle her gördüğümüz sistemi millileştirme yoluna gidermiydik sizce? Ben zannetmiyorum. Biz zaten çoktan  uluslararası işbirliği arenasından dışlandık bile. Birkaç dost ülke dışında neredeyse bütün ülkeler tarafından ambargo altında tutuluyoruz. Bunda tabiki coğrafi durumumuzdan dolayı bütün uluslararası çatışmaların neredeyse merkezinde kaldığımız gerçeği de var.

Bu yalnızlaştırmanın ne Akdeniz ile ne Suriye ile ne de Ermenistan ile ilgisi yok...

İsrail bu noktada kilit ülke... Bizim İsrail'i iç politika için hedef almamız tüm yalnızlığımızın nedeni...

İsrail ile bir şekilde işleri yoluna koymamız lazım...

T-129 aslında İtalyan lisansı ile üretilen bir helikopter. Birçok parçası yerlileşmiş olabilir. Ancak helikopterin üretim lisansı İtalyanlardan alınmış. Üretilen her T-129 dan bir pay alıyor İtalyan şirket. (Yanlış hatırlamıyorsam, 2028 yılına kadar da geçerli bir lisans diye biliyorum)
Bu durumda aradaki anlaşmada kesin hangi motorun kullanılacağı yazılmış ve lisansa uyması açısından değiştirilemiyorsa, ts-1400 motorunu T-129'da görmemiz zor derim. Yoksa şimdiye çoktan yapılmıştı.
T-625 Gökbey ve T-629'da bu yeni motor kullanılabilecektir. Çünkü bu helikopterlerde lisans sorunu yok. Tasarım da tamamen yerli.

TS-1400'ü Atak'a entegre etme işini hızlandırmalıyız yoksa ihale şansı çok az hatta imkansız...

Genelleştiremeyiz bunu. Fas veya Filipinlerde sorun çıkmadı mesela. Pakistan aslında uç bir örnek. Bin Laden'i saklayan ve koruyan bir ülkeden bahsediyoruz neticede.

Diyelim ki Kenya'ya T-129 Atak satacağız. Kenya'nın ABD ile bir sorunu da yok. Dedik ki Kenya Hükumetine, "İsterseniz bizim TS-1400'ü bir deneyin, uygun görürseniz %5 fiyatta indirim yaparız." Kenya da TS-1400 motoru takılı T-129'u denedi, sorun da görmedi. Þimdi soru şu: Son tahlilde biz bu işten kazançlı çıkar mıyız?

Ne kazandık? ABD'ye gidecek motor parasını biz aldık, çok güzel. Ne kaybettik? İleride ABD ile olan muhtemel savunma sanayi işbirliği şanslarını kaybettik, değil mi? Sadece güncel konjonktüre göre düşünmeyelim, bugünün yarını da var...

Silahları millileştirmenin bir de riski vardır: Uluslararası işbirliği arenasından dışlanma riski bu da. Adamlar kendilerine para kazandırmayacak bir Türkiye ile neden çalışsınlar ki?

Savunma sanayisini tam bağımsız yaparken, getiri götürü hesabını da gözetmek gerekiyor.

Netice olarak, ben T-129'da milli TS-1400 motorunu görmeyeceğimizi düşünüyorum.

Kısmen katılsam da göz ardı etmememiz gereken çok önemli bir nokta var. Biz kendi geliştirdiğimiz ürünlere bile motor bulamıyoruz. Adamlar bırakın Türkiye'ye bizim motorumuzu tercih etmedi deyip bir sonraki işte motor vermemeyi, mevcut kendimiz için ürettiğimiz ürünlere dahi motor vermiyor. Türkiye ne yapıp edip kritik sistemlerin tüm motorlarını yerlileştirmeli. Varsın bundan sonra bize bir şey vermesinler. Biz aynısını üretirsek hiç sorun olmaz. Bizim önceliğimiz önce kendi işimizi halletmek. Bir nevi kendi göbeğimizi kendimizin kesmesi durumu.

Mevcut konjonktürün çok değişeceğini sanmıyorum. Ancak Amerika'nın Türkiye'yi çok dışlıyoruz yahut Türkiye'yi kaybetme riskini almak istemiyorum o nedenle sorunları çözelim derse yahut Türkiye'de bir hükümet gelir ABD'nin her istediğini yaparsa sorunlar çözülür. İki taraftan birinin yahut iki tarafın da aynı anda taviz vermeden sorunların çözümünün mümkün olmadığına kanaat getirirsek biz yapalım motorumuzu. Varsın vermesinler. Karşımızda sürekli desteklenen bir Yunanistan, ilişkileri biraz düzeltmeye başlamışız gibi görünse de her an kıçı başı ayrı oynayacak Mısır ve Türkiye'nin ezeli düşmanlarından birisi olan İran var.  Rusya'yı saymıyorum bile.

O nedenle biz kendi işimizi kendimiz görelim. Evdeki bulgur Dimyat'taki pirinçten her zaman evladır.